Dz 3,1-10 z Biblii Pierwszego Kościoła. To jeden z moich ulubionych akapitów Nowego Testamentu – bardzo lubię do niego wracać. Piotr i Jan po otrzymaniu Ducha Świętego w dniu Pięćdziesiątnicy idą do świątyni na modlitwy. Widzą chorego. Jaka jest ich pierwsza reakcja? Nie dają mu pieniędzy, o które prosi, gdyż są biednymi rybakami, ale przypominają sobie słowa Jezusa z J 14,13-14 z Biblii Pierwszego Kościoła oraz Mk 16,17-18 z Biblii Pierwszego Kościoła. Są całkowicie pewni słów Jezusa i wprowadzają Ewangelię w życie. Piotr zwraca się do chorego w autorytecie Chrystusa, podnosi go z ziemi a niepełnosprawny od urodzenia odzyskuje władzę w nogach. Radości z otrzymanego zdrowia nie ma końca
Dzisiaj pomimo upływu prawie dwóch tysięcy lat nic się nie zmieniło. Jeśli wierzymy w Jezusa, jesteśmy napełnieni Duchem Świętym oraz w autorytecie Chrystusa nakazujemy odejść chorobom, to one znikają z wielkim hukiem. To jest najskuteczniejsza modlitwa, gdyż nie prosimy o coś Boga, ale ogłaszamy Bożą Moc
Fragment jest proklamowany w Kościele w czwartym dniu uroczystości Zmartwychwstania Pańskiego oraz uroczystość świętych Apostołów Piotra i Pawła