J 20,1-8 z Biblii Pierwszego Kościoła. Piotr i Jan, czyli najstarszy oraz najmłodszy Apostoł, słysząc z daleka Marię Magdalenę, biegną co sił w nogach do grobu Pańskiego. W ich sercach są strach, obawa, niedowierzanie. Chcą na własne oczy zobaczyć pustą grotę w skale. Jan, choć przybył pierwszy, czeka na Piotra. Gdy najstarszy Apostoł wszedł do środka, lęk w najmłodszym znikł i, patrząc na pozostawione pasy i chustę, dopiero uwierzył wraz z Piotrem w zmartwychwstanie Jezusa!!!
W latach 326-335 nad grobowcem zbudowana została a 13 września 335 roku biskup Jerozolimy Makary konsekrował Bazylikę Zmartwychwstania. W ten prawidłowy sposób nazywają ją Chrześcijanie Wschodu. Czas, aby tę prawidłową nazwę przejęli również Chrześcijanie Zachodu, gdyż niestety wciąż zwiemy ją Bazyliką Grobu Świętego. Jest druga najważniejsza świątynia Chrześcijańska
Jedynie święty Jan, opisując wizytę Piotra i swoją w pustym grobie Jezusa, wspomina w wersecie piątym o pozostawionych płóciennych pasach, w które było owinięte ciało Chrystusa. Całun Turyński, bo o nim mowa, przedstawia obustronny obraz umęczonego człowieka. Jest to jedna z największych relikwii naszej wiary. Nie został on namalowany. Jak oszacowali badacze, żeby zrobić cały ten obraz na Całunie, potrzebna byłaby energia 34 miliona megawatów. Elektrownia atomowa generuje od 1 do 2 tysięcy megawatów. Potrzeba co najmniej 17 tysięcy takich elektrowni. W siódmym wersecie święty Jan pisze o chuście. Jest to chusta z Manopello. Widać na niej twarz człowieka, budzącego się do życia. Również nie została ona namalowana a obraz idealnie pokrywa się z tym na Całunie Turyńskim. To druga z największych relikwii Chrześcijaństwa
Fragment jest proklamowany w Kościele w Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego oraz święto św. Jana, Apostoła i Ewangelisty